خدایا اجازه هست نا صبوری کنم؟
از صبوری خسته ام!
از فریاد هایی که در گلویم ماند و میماند
از خاطراتم با بالشم و از حرفایی که زنده به گور شد در گورستان دلم...
آسان نیست در پس خنده های مصنوعی گریه هایت را پنهان کنی و باهزاران دروغ...
دیگر آرزویم پرواز است...